E.K. puntje september 2022: Ik ben beleefd tegenover allen!
Beste Kruisvaarders,
Wij kijken met grote vreugde en dankbaarheid terug op ons zomerkamp te Croy (NL). Het was een mooie tijd. Wij hebben als leden van de Eucharistische Kruistocht het geluk gehad dagelijks de H. Mis bij te mogen wonen, te communiceren en te luisteren naar verhalen over de Romeinse vervolgingen en de martelaren. Dat sterkte ons geloof en onze ijver! We waren talrijk aanwezig op het kamp en speelden samen blij in Gods natuur. De kampleiding had tal van leuke en avontuurlijke spelen en tochten voorbereid. Danken we God, de gastheer, onze ouders en onze weldoeners voor dit alles. Vergeten we de aangeleerde lessen niet! Onderhouden we de gemaakte vriendschappen.
Beste Kruisvaarders, inmiddels zitten velen onder jullie terug op de schoolbanken. Dat is een heel andere wereld dan thuis, in de kerk of op zomerkamp. We merken dat de andere kinderen vaak een andere geest bezitten, namelijk deze van de wereld. Laten we er ons niet door aansteken! Behouden we onze goede katholieke geest! Ja, laten we ons niet negatief beïnvloeden, maar helpen wij hen om betere mensen te worden. Wezen we apostelen! Het puntje van september kan daarbij helpen.
Er bestaat een spreekwoord dat luidt: “Met de hoed in de hand, komt men door het ganse land.” Vroeger bestond het gebruik dat een man zijn hoed afnam wanneer hij iemands huis binnenging of iemand op straat begroette. Dat was een teken van beleefdheid en daardoor verwierf men respect. Personen zullen zich welwillender tonen indien men hen vriendelijk aanspreekt en met goede manieren omringt. Niet enkel een spreekwoord, maar ook de H. Schrift spoort ons aan ons te gedragen “op een wijze die het evangelie van Christus waardig is”. (Fil. 1,27)
Het puntje van september is: “ik toon me tegenover allen beleefd!” Wat beleefdheid is, hebben jullie zeker van jullie ouders geleerd en door hun voorbeeld ook gezien. Brengen we echter toch enkele van deze beleefdheids-puntjes in herinnering.
Iemand groeten is beleefd. We lezen in de H. Schrift dat de moeder van de profeet Samuël hoogstwaarschijnlijk haar zoon geleerd had voor de hogepriester Eli te buigen – dus beleefd te groeten, aleer God te dienen in de tabernakeltent. Het kan niet zijn, beste Kruisvaarders, dat wij elkaar niet groeten. Er bestaan echter personen die door anderen lijken heen te kijken alsof ze er niet zijn - alsof ze niet bestaan. Misschien hebben wij dit ook al ervaren en dat is niet leuk. Wanneer wij als Kruisvaarders een ruimte binnenkomen, laat ons dan allen groeten met ‘dag meneer’, ‘dag mevrouw’, ‘dag pater’, etc. Het is altijd mooi om een groet met een glimlach te ontvangen. Ook wanneer we overigens van een persoon weggaan, dienen we vriendelijk en beleefd te groeten. Het is niet mooi dat iemand moet vaststellen: ‘ah, persoon X of Y is gewoon stil weggegaan’.
Ook de drie belangrijke woorden ‘dank u wel’, ‘alstublieft’ en ‘sorry’ gebruiken, zijn een teken van een beleefd kind. Over de dankbaarheid hebben we reeds in het verleden gesproken. Dankbaarheid is de erkentelijkheid tegenover iemand die ons goed doet. Indien we dit niet uitdrukken en alles als vanzelfsprekend beschouwen, zijn we onbeleefd. Beste Kruisvaarders, iemand bedanken is zeer mooi. Dit echter niet doen, is pijnlijk voor onze weldoeners. Dank u wel overigens aan de Kruisvaarders die een bedankje geschreven hebben na het zomerkamp!
Ook iets netjes en beleefd afgeven aan iemand met een ‘alstublieft’ geeft een goede indruk. Evenzo is het passend ons te excuseren indien we per ongeluk iemand aanstoten, op iemands voet staan of indien we iemand op een of andere manier niet passend behandeld hebben. Men kan niet zomaar van de situatie weglopen. Dat kan echt ergerlijk zijn.
Aan tafel zijn er ook bepaalde tekenen van beleefdheid: bijvoorbeeld pas beginnen met eten indien iedereen zijn portie ontvangen of genomen heeft; niet over tafel heen grijpen indien men een bepaald object wenst te gebruiken maar dit vragen; niet met volle mond spreken; niet schrokken of geen geluiden maken bij het kauwen; geen mobieltje (gsm) tijdens de maaltijden gebruiken; niet gulzig zijn; … Het is ook beleefd anderen te bedienen en tot het einde van de maaltijd lichamelijk stil aan tafel te zitten en zich met de aanwezigen in een vreugdevol gesprek te onderhouden.
Indien iemand ons aanspreekt, is het beleefd als we blijven staan en niet gewoon doorwandelen. Maak oogcontact met de persoon met wie je spreekt. Dat is respectvol. Het is ook onbeleefd uit enthousiasme of ongeduld sprekende personen te onderbreken of niet te laten uitpraten. Wachten we onze beurt af.
Een beleefd kind houdt ook de deur open indien iemand na hem een gebouw wil binnengaan of verlaten. Wij gaan ook niet zomaar een ruimte binnen, maar kloppen zachtjes aan de deur en wachten op toestemming om de kamer te betreden.
Een ander puntje van beleefdheid is zich aan de afgesproken tijden te houden, dus stipt aanwezig te zijn op het tijdstip van afspraak – niet veel te vroeg maar ook zeker niet te laat. Anderen zonder grondige reden laten wachten is geen teken van respect.
Andere personen een handje toesteken en behulpzaam zijn is ook een teken van een welopgevoed kind. Wanneer wij onze ogen openhouden, zullen wij tal van gelegenheden opmerken om de hulpvaardigheid te beoefenen. Wachten we niet tot men ons iets vraagt. Wezen we voorkomend en attent!
Beste Kruisvaarders, dit zijn slechts enkele puntjes die we als beleefde kinderen moeten beoefenen. Beleefdheid zal ons sterken in zelfdiscipline en ons later als volwassene in staat stellen om beter met anderen om te gaan. We zullen hierdoor sneller vrienden maken en door onze toekomstige werkgevers gewaardeerd worden.
Zijn we dus bijzonder in de maand september ‘apostelen van de beleefdheid’. Dit behoort tot de deugd van de naastenliefde en is dus zeer aangenaam aan onze Heiland en verdienstelijk voor de hemel! Wanneer we een dag beleefd hebben doorgebracht, mag je dit in de schatkist aantekenen!