JKI - internationaal weekend 2022

JKI'ers uit Vlaanderen en Nederland
JKI weekend van 9 tot 11 december 2022 te Antwerpen
Verslag van een nieuwe JKI’er uit het JKI Antwerpen.
Voor mij was het JKI-weekend een fijne kennismaking met de andere leden. Als toetredend gelovige is het een bevestiging en motivatie om mij verder te verdiepen in het katholicisme. Je ontmoet mensen waarvan je weet dat ze in de hedendaagse wereld met dezelfde zaken botsen en waarvan je weet dat ze dezelfde richting uit willen gaan dan jijzelf.
De jongeren van het JKI zijn heel open waardoor je gemakkelijk aan de babbel gaat. Samen met een weekend dat goed in elkaar gestoken is, zorgt dit voor een mooie combinatie van vriendschap en geloof. Ikzelf ben maar één dag geweest, maar dit vond ik een evenwichtige dag en perfect als eerste kennismaking met de vele jongeren en de gedachte achter het JKI. Bedankt hiervoor!

Bezoek van Sint-Andrieskerk te Antwerpen
Verslag van de JKI-leider van het JKI Leiden (Nl).
In het weekend van 9-11 december hadden wij opnieuw ons gebruikelijke internationale JKI-weekend in Antwerpen. Het was een mengeling van oud en nieuw. Daarmee bedoel ik dat het een gemixte groep was, anders dan vorig jaar. Dit was mijn 2de internationale JKI-weekend in Antwerpen. Afgelopen jaar zag ik vooral deelnemers waarmee ik ben gestart toen ik zelf binnentrad in JKI-Leiden. Maar de meeste deelnemers van vorig jaar zijn het seminarie ingegaan, 30+ geworden of nu getrouwd.
Dit jaar waren er meer aanmeldingen dan vorig jaar. Het was een groep van 50 met veel nieuwe JKI-deelnemers: enkele pas bekeerden of die onderweg zijn naar bekering, een paar die de leeftijd hadden bereikt om aan te sluiten bij het JKI, anderen die vanuit de Novus Ordo de traditie ontdekt hebben en tenslotte de oude bekende JKI’ers. Wij begonnen het weekend op vrijdagavond met de Heilige Mis en vervolgens gingen wij gezellig met elkaar aan tafel. Na het avondeten zagen we het Nederlands elftal spelen in de kwartfinale van de World Cup, het was een spannende wedstrijd en liep onverwacht uit. Nadien sloten wij de avond af met het avondgebed en gingen wij naar onze slaapkamers.
De volgende dag was een dag om niet te vergeten, met vele verschillende activiteiten en de verjaardag van een nieuw JKI-lid. Wij begonnen de dag allereerst met de Heilige Mis, vervolgens gingen wij met z’n allen lunchen, waar heel bijzondere en mooie gesprekken plaatsvonden. De ene vertelde dat zij het tot nu toe een heel geslaagd weekend vond, aangezien de sfeer heel leuk en gezellig was. De ander vertelde hoe dankbaar ze waren voor het vinden van de traditie met haar talrijke vruchten. Zo sprak ik verschillende JKI’ers die dag die hetzelfde vertelden. Ikzelf vond het erg mooi om dit te horen, omdat ik hetzelfde ondervond in mijn eerste jaar. Wat ik en de mede JKI’ers mooi vonden, was de mix van de verschillende deelnemers die wij zelf nog nooit eerder hadden gezien. Dat maakte alle groepsactiviteiten leuker, omdat je telkens met andere gezichten zat. Een activiteit waar dit bijvoorbeeld plaatsvond, was het ‘escape-room’ waar je van elkaars talenten afhankelijk was. Daarna bezochten wij de mooie St. Andrieskerk, waar we door de pastoor een goede rondleiding kregen met veel informatie. ’s Avonds keken we de apologetische film ‘God is not dead’. Het was een bijzondere film die ook inzicht gaf over hoe protestanten naar God kijken en hoe het te vergelijken was met ons katholieken. Het was een inspirerende film en gaf ons als jeugd ook de push om sterker te staan in ons geloof. Na afloop kregen wij de ruimte van de priesters om onze mening(en) over deze film met elkaar te delen. Wat erg mooi verliep, want ieder kon zich wel inleven in de personages in de film en dit zorgde ook voor goede gesprekken en mooie discussies met elkaar. Na afloop hadden wij een leuke quiz met thema’s over de Kerk en de actualiteit. Wij hadden daarvoor 4-5 groepjes gemaakt en naar mijn beleving was dit de leukste avond, omdat er veel werd gelachen en er een hele leuke sfeer hing. Na een lange quiz sloten wij de dag af met het avondgebed en gingen weer beddewaarts.
De conferenties van de priesters waren geestelijk voedsel voor onze zielen. Het was aangenaam dat we in groepjes zaten en gelegenheid hadden om aan het einde van de lezingen een gespreksmoment met elkaar te hebben. Hierdoor kregen we de mogelijkheid om verdiepende vragen te stellen, om zo elkaar beter te leren kennen en om elkaars achtergrond beter te begrijpen.
De laatste dag van het weekend begon met de Hoogmis. Na afloop hadden we de gelegenheid om de parochianen te spreken bij de koffietafel met een lekker stukje gebak. Daarna lunchten we en hadden wij weer fantastische gesprekken over hoe het weekend was verlopen. We eindigden de middag met een leuk stadspel, waar wij elkaar moesten zoeken met onze live-locaties van onze telefoons.
Om af te sluiten deden we in de kerk een slotgebed, hield pater De Bruyn een woordje en gaf de zegen voor een goede reis terug naar huis.
Ikzelf heb erg genoten van het JKI-weekend, aangezien het een hele andere groep was dan vorig jaar. Ook hadden wij een pas gewijde priester in ons midden die de leeftijd had van de meeste JKI-deelnemers. Ik hoorde van verschillende jongeren (vooral diegenen, die voor het eerst waren meegekomen), dat zij het erg bijzonder vonden, dat er een jonge, pas gewijde priester in ons midden was, die niet alleen gezag had, maar ook over de kennis, het geduld en de deugden van een goede priester beschikte en de vruchten van het geloof aan ons kon overdragen. Temeer daar de tijd waarin wij leven, met een Kerk in crisis, tegelijkertijd ook een genadevolle tijd is en de traditie desondanks groeit. In het algemeen vond ik het persoonlijk een heel goed en mooi weekend met veel vruchten, met veel goede gesprekken en gezelligheid, met dank aan de mede-JKI-leiders en de priesters, de mensen in de keuken, de mensen die hebben geholpen met het opruimen en met name broeder René Maria!
Ik ben hierdoor zelf ook gestimuleerd om iets dergelijks in Leiden te organiseren, aangezien ik de vruchten van zo’n mooi weekend heb gezien en verschillende mensen heb horen zeggen dat ze niet konden wachten tot volgend jaar.