De Eucharistische Kruistocht: dé jeugdbeweging door en voor de Katholieke Kerk

In Christus beminden,

Diepe vreugde en grote blijdschap vervult vandaag ons aller gemoed. Vandaag vindt voor de eerste maal een landelijke samenkomst van de Eucharistische Kruistocht Nederland plaats. Afvaardigingen van de E.K.-afdelingen van Gerwen en Leiden zijn naar deze prachtige St. Willibrorduskerk te Utrecht gekomen, zodat de E.K. van Nederland verenigd kan zijn en een gemeenschappelijke vergadering kan houden. 

Mijn dierbaren, deze samenkomst van jonge Kruistochters geeft u zeker moed en vertrouwen. Daarvan ben ik overtuigd. U bent vervuld van moed en vertrouwen, omdat u ziet dat het ware Katholiek geloof voortleeft in deze toekomstige generaties; dat de Katholieke Kerk jong en levenslustig is; dat er toekomstige priester- en kloosterroepingen zullen zijn; dat er heilige en kinderrijke Katholieke gezinnen zullen gevormd worden. Vandaag vervult moed en vertrouwen ons hart dat niet de wereld, noch de duivel en zijn trawanten zullen zegevieren, maar uiteindelijk Christus-Koning zal triomferen én dat de Katholieke Kerk, ook al is ze vandaag in deze winterse kerkcrisis misschien gesnoeid in omvang, des te heerlijker zal bloeien in de toekomst. Dat is namelijk ook de betekenis van het huidig zondagsevangelie van het mosterdzaadje. “Het mosterdzaadje is het kleinste van alle zaden, maar…  als het opgeschoten is, … dan, mijn dierbaren, dan is het groter dan alles!” 

          Mijn dierbaren, het was de H. Paus Pius X welke door zijn decreten ‘Quam Singulari’ van 1910 over de vroege kindercommunie en ‘Sacra Tridentina Synodus’ van 1905 over de dagelijkse communie de basis gelegd heeft voor één van de beduidendste werken van de Katholieke Kerk – beduidend omwille van haar kracht en uitstraling: de Eucharistische Kruistocht. Het waren de Pausen Pius X en Benedictus XV welke, bij het binnendringen van de vijanden Gods in de Kerk, een tegenoffensief wensten te lanceren. Ze droomden van katholieke mannen en vrouwen welke in alle lagen van de maatschappij door hun gebed, offer en voorbeeld de vijanden Gods zouden bestrijden. Doch… er kwam geen antwoord. Het bleef stil aan de kant van de volwassenen. De pausen besloten daarom niet meer op ‘de wijzen en krachtigen van deze wereld’ – de volwassenen – te vertrouwen, maar op ‘de zwakken’: de kinderen. En dat is voorzeker geen dwaze gedachte! Net zoals God, Christus, namelijk triomfeerde toen Hij het zwakst scheen – op het Kruis, zo waren de pausen overtuigd dat de Satan overwonnen zou worden door de inzet van de kinderen. Had onze Heiland niet gewaarschuwd: “Indien gij niet wordt als kinderen, zult gij het Hemelrijk niet binnengaan!” Paus Benedictus XV sprak daarom in 1916 tot de kinderen: “Reik aub de Plaatsbekleder van Christus de hand, u lieve en almachtige kinderen! Help hem de vijanden Gods te bestrijden door uw gebed en offer!” 

En inderdaad, of dit een juiste stap was! De hemel zelf bevestigde het! U kent zeker de verschijning van de engel aan de kinderen van Fatima. Deze vond enkele dagen na deze smeking van Benedictus XV plaats. De engel vroeg Lucia, Jacintha en Francesco om te bidden en te offeren. Ze dienden tot redding van de zielen vaak en goed te communiceren. Dit alles ziende schonk de Katholieke Kerk in 1916 de EK het statuut van pia unio primaria – een orde in de Katholieke Kerk. Een statuut dat zelfs het JKI niet bezit. Inderdaad, beste kinderen, jullie zijn geen eenvoudig groepje, jullie zijn geen normale jeugdbeweging, jullie zijn een katholieke orde… ja, meer nog… niet enkel een orde: Benedictus XV noemt jullie zelfs ‘het keurkorps van Christus-Koning’! De E.K. is die legercompagnie welke in deze strijd tussen God en Satan, tussen de Kerk en de boze geesten in de lucht, de voorste linie toegewezen krijgt. Mijn dierbaren, beste volwassenen, gaat immers de strijd in legislatuur in de samenleving ook niet om de families en de kinderen? Zowel God als Satan weet waarvan triomf en nederlaag afhangen: de heiliging van de kinderen. Daarom is de Eucharistische Kruistocht van enorm belang, evenals haar ondersteuning uwerzijds. 

‘Kruistocht’, mijn dierbaren, dat wil zeggen: vervuld zijn van dezelfde wens van Christus Zijn Rijk op aarde te vestigen en uit te breiden. Het is het Rijk van de genade in de zielen. De kruistochters heroveren niet de dorpen welke in de hand van de vijand gevallen zijn, maar de zielen welke door Satan geroofd zijn. Daarom willen de kinderen van de EK missionarissen zijn, apostelen zijn. Ze zijn geen slome, lauwe, tamme katholieken. Ze zijn vurige apostelen, niet in de zin van naar verre streken reizen, maar dicht bij de Heiland blijven en net zoals Hem genade verdienen. Door gebedsapostolaat. De kleine heilige Theresia van Lisieux was een van de eersten die zich aansloot en ze werd ondanks dat ze nooit haar klooster verliet de patrones van de missionarissen. De Kruistochter wil door gebed en offer al het mogelijke doen om zielen voor Christus te winnen. Alles is genade en genade moet afgebeden worden van Gods Barmhartigheid. Zonder dat gebed en offer van de kinderen kan zelfs de geleerdste en getalenteerdste missionaris iets bewerken. Om deze geest van strijd en herovering te verzinnebeelden kreeg de EK van de generaal-overste een gezegend zwaard.

De kinderen van de Kruistocht noemen zich ‘Eucharistisch’. Waarom? Omdat ze zich aan de woorden van Christus herinneren: “Wie in Mij blijft, en in wie Ik blijf, brengt veel vrucht!” De vake en goed gebruikte H. Communie is dus het geheim wapen van een gezegend apostolaat. Uit het leven van Christus weten de kinderen dat de apostelen diegenen waren die het dichtst bij Jezus waren en bij Hem bleven om Zijn woorden te horen. Daarom moet elke ware apostel vaak de H. Communie ontvangen en indien onmogelijk: een geestelijke communie. De ware EK-apostel vertoeft graag bij het tabernakel.

De Kruistocht ademt de geest van de Katholieke Kerk. De Kruistocht is namelijk voor de Katholieke Kerk en geleid door de Katholieke Kerk. Het is de paus zelf die de generaal van de Kruistocht is. Door de kerkcrisis heeft de generaal-overste van de Priesterbroederschap deze taak op zich genomen. Hij is het die elke maand beslist in welke richting de Eucharistische Kruistocht een offensief zal uitvoeren. Hij zegt bv. bid deze maand voor de gezinnen, offer deze maand voor de overledenen, ga deze maand te communie voor de heiliging van de priesters, etc. De generaal-overste ontvangt elke maand van de bevoegde priesters de samentelling van alle schatkisten van de wereld en draagt die tijdens een bijzondere H. Mis met de geconsacreerde Hostie aan God de Vader aan om de Satan op dat bepaald gebied te verslaan en Christus’ Rijk uit te breiden. Elke avond moet de Kruistochter bij het invullen van de Schatkist een bepaalde fierheid bezitten Christus te kunnen zeggen: Mijn Koning, ik heb de opdracht volbracht: dit heb ik vandaag uit liefde tot U verricht: ik heb vandaag de strijd aangegaan, gevochten en overwonnen: veni, vidi, vici!

Mijn dierbaren, u stelt zich zeker de vraag wat die schatkist van de Eucharistische Kruistocht is! Het is geen goud of zilver! Veel meer dan dat metaal! Het is naar het woord van Christus:  “Verzamel u schatten in de hemel!” De Schatkist is een maandbriefje waarop de Kruistochter elke dag noteert wat hij verricht heeft ter ere van Christus en Zijn Moeder Maria: zoveel tientjes van de Rozenkrans, zoveel goede voorbeelden, zoveel offers, … Het invullen van de schatkist helpt de kinderen het eigen geweten te onderzoeken en te groeien. Daarom is de schatkist een belangrijk hulpmiddel. Het geeft de mogelijkheid, naast het dragen van de gezegende rood-blauwe das als symbool voor de gehechtheid aan het Misoffer en OLV ook verschillende rangen te verwerven. De verschillende rangen zijn geen kenteken van eigen eerzucht, maar van liefde tot Christus: ik ben bereid meer te doen voor Christus. Meer van hetzelfde dat ik al doe en meer van nieuws: dagelijkse meditatie, dagelijks geestelijke communie, elke twee weken biechten. De kruistochters streven van schildknaap tot kruisvaarder en van daar kan men misschien zelfs opklimmen tot kruisridder. Dat de Katholieke Kerk, mijn dierbaren, het serieus neemt met deze rangen zien we daaruit dat de Katholieke Kerk voor elk van deze rangen een zegeningsritus voorzien heeft. Ze lijken zelfs op de lagere wijdingen van de Katholieke Kerk. De kandidaat/het kind knielt neer voor het tabernakel, legt beloften af en krijgt het gezegende kenteken door de Kerk opgespeld. Het gaat echt om beduidende zaken.

Nogmaals, beste ouders, de E.K. is echt geïntendeerd door de pausen als strijdmacht, niet als kinderopvang. Ze heeft een programma: strijd naar binnen en naar buiten. Strijd voor de eigen heiliging, strijd tot herovering van de zielen en de maatschappij. Er is de EK een zending toevertrouwd. U moet dat weten, de kinderen moeten dat weten, de verantwoordelijke priesters moeten dat weten. En toepassen! En u, mijn dierbaren, kunt de EK ondersteunen. Help dit werk van de Katholieke Kerk uit te breiden door aan de sponsoractie deel te nemen, door te helpen met de leiding, door eveneens uw gebed en offer.

Beste kinderen van de Eucharistische Kruistocht, laten vandaag de laatste woorden van deze preek aan jullie gericht zijn. Wees steeds moedig, wees steeds trouw aan uw beloften van een echte E.K.-er. Wees wat paus Pius X, Benedictus XV, Pius XI van u verlangt! Soldaten! De E.K. is niets voor gewone kinderen, maar voor een sterke katholieke jeugd. Een katholieke jeugd, die heden groeit en zal strijden voor het ene, heilige, apostolisch en katholiek geloof. Onthoud dat altijd! Moge ons strijdlied jullie aanmoedigen in alle komende gevaren en bekoringen. We zullen het straks opnieuw zingen. ‘Ja, we kennen de 4 strofes en zingen ze vaak’, zullen jullie zeggen… maar weet u wat beste E.K.-ers… eigenlijk zijn het er zes. Hoor dus nu tenslotte de twee laatste en onbekende strofes en neem die ter harte: “O Jezus, onze harten laaien van dat vuur, dat in Uw harte gloeit. Een vlammenzee die de wereld overspoelt… uitbreidend van uur tot uur. Vooruit hardop! De vijand tegemoet! De stormklok is nu geluid! Door Jezus die ons sterkt met Zijn lichaam en bloed! De zege is ons! Vooruit – God wil het!” Amen.