Terugblik op de Mariale Retraite: een getuigenis

Door een deelnemer van de Mariale retraite

In de week van 9 september mocht ik op bezoek bij Priesterbroederschap St. Pius X in de Hemelstraat in Antwerpen ter deelname van de Mariale Retraite. Van te voren had ik niet een sterke band met Maria. Een stukje over mijn geloofsachtergrond; ik ben katholiek gedoopt, in mijn puberteit van het geloof afgevallen. Tijdens de kredietcrisis van 2008 deed ik diepgravend onderzoek naar de geldschepping door banken. Wanneer je op enig onderwerp op zoek gaat naar de fundamenten, dan kom je uiteindelijk terecht bij Hij die de fundering heeft gelegd. Hierdoor vond ik God terug in een evangelische protestantse kerk. Toen in de coronatijd 'alle kerken' aan de gekte meededen behalve de Sint Willibrorduskerk (in Utrecht) ben ik sindsdien een vaste bezoeker van de Heilige Mis. De laatste vier jaar bad en zong ik mee met de liedjes over Maria maar kon er, mede door tien jaar protestantisme, niet echt relatie met Haar opbouwen.

Tijdens de retraite neem je deel aan het kloosterritme. Half zeven luiden de klokken. Vanaf dan is het bidden, eten, studeren, mediteren, bidden, studeren, mediteren eten: aan een stuk door tot om tien uur iedereen weer gaat slapen. Om de volgende dag in hetzelfde ritme weer door te gaan. De eerste dag viel mij erg zwaar. Maar na enige bemoedigende woorden en de Goddelijke zegen te ontvangen van de begeleidende priester werd het gaande weg steeds lichter.

Tijdens de Mariale retraite zing en bidt je vanzelfsprekend zeer veel tot Maria. In de studie-uren ging het over Haar. Hoe zij Onbevlekt is Ontvangen: onbelast door de erfzonde die ons allen teistert. Hoe zij Jezus heeft begeleid in Zijn kruisweg en onder het kruis stond, en met Hem mede leed. Na iedere les was er de tijd om over hetgeen je net gehoord had te mediteren.

Mensen die veel met elkaar omgaan gaan op elkaar lijken. Door omgang met elkaar wordt men gelijkvormig aan elkaar. In de gehele menselijke geschiedenis is er geen tweede mens die zo veel tijd zo dichtbij Jezus heeft doorgebracht als Maria. Vanaf eerste het moment dat de engel Gabriel Maria vertelde dat zij een Zoon zou baren tot aan Zijn schandevolle dood aan het kruis was zij bij Hem. Aan het Kruis gaf Jezus Zijn Moeder aan ons als Moeder. Maria is onder het Kruis bevallen als hemelse Moeder van alle mensen. Als een echte moeder bemint zij haar kinderen. Zelfs als haar kinderen domme en slechte dingen doen, blijft ze van haar kinderen houden en is ze altijd bereid om ze bij te staan. Door het lijden uit ons eigen leven te verbinden met het lijden van Maria, wordt ook ons eigen lijden ten hemel gedragen.

De lessen over het leven en lijden van Maria culmineerden in de vrijdag, de dag van de kruisiging. In de kerk van het klooster liepen we biddend en zingend langs de veertien statiën van de Kruisweg. De priester las bij iedere statie de teksten voor die de Kruisweg van Jezus vertelden vanuit het perspectief vanuit Maria. Waarlijk, het was alsof we er bij waren en in de kruisigingsstoet mee liepen aan de hand van Maria. Op het einde werd Jezus begraven en hielden we een wake bij Zijn graf. Ik was compleet door emoties overwelmd en heb vele tranen gehuild. Naderhand was er koffie en cake. Net een begrafenis.

Nu moet mij iets van het hart over mijn protestantse geschiedenis. Bij de protestanten ligt er een grote nadruk op de emotionele beleving van God. Met name het goede, geweldige van God wordt gevierd met uitbundige halleluja liederen. Maar als ik alle emoties die in tien jaar protestantse kerkgang heb ervaren bij elkaar op tel, kom ik nog niet op en tiende van de diepe ontroering die ik voelde in de week Mariale retraite in Antwerpen. Wat een enorme schat is aan mij en aan alle lieve dwalende protestanten onthouden.

En dat het onthouden van die schat niet op toeval berust leerden wij in een van de latere lessen in die week. Het heilsplan van Christus wordt door Hem als volgt samengevat: “Zoals Mijn Vader Mij heeft gezonden, zo zend Ik jullie”. Dit zei Hij tot de apostelen die de katholieke kerk zouden opbouwen en verspreiden onder alle volkeren. De kerk was duizend jaar lang het grote huis in het het midden van de gemeenschap. De kerk bracht de mensen tot Jezus, ter zaligheid tot God.

Zoals er een heilsplan is om alle menen in de hemel te krijgen, is er ook een onheilsplan om alle mensen in de hel te krijgen. Dat viel het heilsplan aan in de omgekeerde volgorde: Eerst de Kerk, toen Jezus, toen God. In 1517 introduceerde het protestantisme het idee dat er niet één universele ware katholieke kerk is, maar dat alle groepen mensen die de bijbel ter hand nemen en het ware geloof beleiden zichzelf 'de ware kerk' kunnen noemen. Ongeacht of zij in verbinding staan met de Moederkerk. De vraag wat dan precies het “ware geloof” was, leidde tot een schier eindeloze reeks aan kerkscheuringen. In 1717 introduceerde de vrijmetselaars het idee dat Jezus niet nodig is om tot God te komen. Zij vertelden dat alle religies iets van God in zich dragen. De enige voorwaarde om je bij de vrijmetselaars aan te sluiten was dat je in “een opperwezen” geloofde, ongeacht of dat nou God, Allah, Krishna of Bhuda was. Vrijmetselaars hadden een grote invloed op de Amerikaanse en Franse revolutie. In 1917 introduceerde de atheistische communisten in Rusland het idee dat de samenleving beter af was zonder God. Met honderden miljoenen doden hebben ze geprobeerd het gelijk aan hun kant te halen.

"Alle dingen op aarde loven God", zo zongen wij in een van de gezangen. Zelfs het kwaad looft God, omdat kwaad dat wij zien er van getuigt dat een er een goede, machtige God is, die in staat is om aan alle kwaad in de wereld tegenwicht te bieden. De meest effectieve plek om het kwaad te bestrijden is echter niet bij de protestanten, vrijmetselaars, atheïsten of communisten, maar bij onszelf. In mij zit een overvloed van slechte dingen die ik doe en goede dingen die ik nalaat om te doen. In de retraite was er ook de ruimte voor het onderzoek van het geweten en de biecht, om van de priester de Goddelijke genade van vergiffenis te ontvangen, zodat je weer vrij bent. De beste manier om het onheilsplan tegen te gaan is om een onderdeel te worden van het Goddelijke heilsplan.

Ik zou deze Mariale retraite aan alle katholieken aanraden, dus eigenlijk aan iedereen.