Stap mee van Chartres naar Parijs

Pinksterbedevaart van Chartres naar Parijs

50-jarig bestaan van de Priesterbroederschap Sint-Pius X

VOOR DE EER VAN DE HEILIGE KERK

[[{"fid":"115467","view_mode":"file_styles_main_visual","fields":{"format":"file_styles_main_visual","alignment":"","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false,"field_image_title[fr][0][value]":"","field_image_description[fr][0][value]":""},"type":"media","field_deltas":{"1":{"format":"file_styles_main_visual","alignment":"","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false,"field_image_title[fr][0][value]":"","field_image_description[fr][0][value]":""}},"link_text":null,"attributes":{"class":"media-element file-file-styles-main-visual","data-delta":"1"}}]]

Algemene inleiding tot de Bedevaart Chartres-Paris 2020

“Tradidi quod et accepi”. “Ik heb doorgegeven wat ik zelf heb ontvangen”. Monseigneur Lefebvre heeft ons dit onoverwinnelijke geloof in de oneindige barmhartige liefde van Onze Heer Jezus Christus overgeleverd. Zijn hele leven heeft hij ons deze compromisloze gehechtheid aan het mysterie van God, Die voor ons heil mens is geworden, laten zien. In één woord toonde hij, tegen alles en iedereen, een onbevreesd geloof in het mysterie van de Menswording.

En dit geloof was, net als zijn overtuiging, zeer concreet: elke dag opnieuw werd het geleefd in een dagelijks leven dat, net als het onze, uit vreugde en verdriet bestond. Dit geloof, een theologische deugd van hier op aarde, zoals Sint-Paulus zegt, vereiste dus andere deugden om uitgeoefend te kunnen worden en zich uit te drukken in zoveel verschillende omstandigheden. Daarom blonk hij dus uit in heel wat andere deugden.

Vooreerst de voorzichtigheid: Mgr. Lefebvre moest op deze wereld voortdurend de juiste manier vinden om het immense werk te verrichten dat de Goede God van hem verwachtte: het voortbestaan van het priesterschap dat de gezinnen de gewone middelen van hun heil schenkt, nl. de genade en bovenal de H. Mis. Als Mgr. Lefebvre niet was opgestaan als een nieuwe Athanasius, zou het Heilig Misoffer ongetwijfeld zijn verdwenen, althans in het openbaar. Wij geloven, dat de H. Mis, waarin het Kruisoffer wordt hernieuwd, centraal stond in zijn leven. Het oneindige geschenk van God, vol-trokken voor ons en omwille van ons, wordt er op onbloedige wijze hernieuwd.

Vervolgens de religie: de strijd van Christus-Koning, centraal in onze strijd van alle dag, voerde Mgr. Lefebvre overal, zelfs tot in Rome! De Staat moet ondergeschikt zijn aan de Kerk. De mens, zowel individueel als in de maatschappij, moet terugkeren naar Jezus Christus, de enige Schepper, de enige Verlosser, de enige Rechter. Christus is de Koning der volkeren.

Tenslotte de moed: wat een doorzettingsvermogen in deze strijd die zich nog steeds en altijd verzet tussen de twee standaarden. Bovenal, wat een standvastigheid voor het behoud van zijn seminaries, ondanks alle tegenwerking die hij ondervond. Dit is immers het belangrijkste werk van een bisschop voor de uitbreiding van de Kerk van Jezus-Christus.

Moge zijn voorbeeld als levensles dienen voor ons: gehechtheid aan de H. Mis en doorzettingsvermogen in de strijd van Christus Koning.

E.H. Benoît de Jorna

Overste van het District Frankrijk van de Priesterbroederschap St.-Pius X

Suresnes, 10 augustus 2019