Coronavirus: tussen wetenschap en fictie.

Aanvankelijk dacht men dat ze het aankonden. Het virus, eerst coronavirus genoemd, daarna Covid-19 of SARS-CoV-2, leek zich te beperken tot China. Alleen landen met een kwetsbaar gezondheidssysteem dreigden te worden getroffen waarschuwden experts op televisie. In feite waren er aanvankelijk slechts honderden doden. Of een paar duizend. Maar niet in heel China hoefde men zich zorgen te maken.

Europa veranderde van toon en houding toen de eerste doden vielen in Italië, vervolgens in Frankrijk, Spanje en bijna overal op het continent. En toen sprak de Wereldgezondheidsorganisatie over een pandemie. Toen alle landen en alle continenten waren bereikt, was er een ineenstorting. De beurzen kelderden en werden opgeschort omdat alle economische activiteiten waren gestopt. Afgezien van de gezondheids- en voedingssector, stopte alles. Scholen en universiteiten, gevolgd door sportclubs en musea, werden land voor land gesloten. In Frankrijk stopten zelfs de gele hesjes om de laatste rotondes te bezetten. Een demonstrant, die koffie uitdeelde aan toeterende chauffeurs ter ondersteuning, stierf aan de ziekte.

Kerken werden gesloten en bijeenkomsten werden verboden. Destijds werd aangenomen dat deze maatregelen voldoende waren en zodra een bepaalde piek in de epidemie bereikt zou zijn, zou het moeilijkste deel voorbij zijn en alles weer normaal worden.

Democratie sterker dan het virus

Vanaf mei 2020 kondigden voorspellers een explosief herstel aan, een economische ontplooiing als niemand ooit gekend heeft. Speculanten stonden verstomd. Regeringen brachten hun plannen naar voren, aangezien parlementen elkaar binnenkort weer konden ontmoeten en nieuwe wetten konden aannemen.

Bejaarden, van wie velen waren gestorven in dubbel afgesloten bejaardentehuizen, zonder zelfs maar hun familie te hebben gezien of een bezoek van de priester te hebben ontvangen, zouden spoedig baat kunnen hebben bij het gebruik van ongehinderde euthanasie of hulp bij zelfdoding. Een 'pil zonder morgen' zou snel het daglicht zien en zou een vredig en comfortabel levenseinde garanderen voor iedereen die het wilde.

Langs de kant van de vrouw zou het recht op abortus worden verankerd in de grondwet. De zwangerschapsafbreking tot de negende maand bij psychische of sociale kwetsbaarheid van moeder - of vader - bleek zowel een noodzakelijke alsook een kostbare vooruitgang.

Een wet ter bescherming van de individuele vrijheden voorzag in het stopzetten van alle sociale bijstand aan tegenstanders. Gevangenisstraffen zouden worden opgelegd aan degenen die blijven vasthouden aan de verdediging van de natuurlijke en godgewilde orde.

De Franse president Emmanuel Macron kondigde op 14 juli een grote Europese heropleving aan met zijn Italiaanse, Spaanse, Belgische en Duitse bondgenoten. Voortaan zou in de Unie één systeem van gezondheid, maar ook van veiligheid en defensie worden geboren. Ook zou gekeken worden naar een Europese belastingsschaal en naar een gegarandeerd minimumloon, ongeacht nationaliteit of herkomst. Europese staatshoofden kondigden zelfs de aanstaande opname van Turkije in de Europese Unie aan. De datum, vastgesteld op 24 juli 2023, kwam overeen met de honderdste verjaardag van het Verdrag van Lausanne. Maar het was begin september 2020 dat de verschrikkelijke ineenstorting plaatsvond.

Het Malta-virus?

De piek die in april 2020 was bereikt was er niet één. Het is waar dat de curve van geïnfecteerde mensen te top leek bereikt te hebben. Dat van de doden ook. Men geloofde dat het moeilijkste deel voorbij was. De aandeelmarkten gingen al weer open en de regeringen waren bezig om de meeste economische sectoren nieuw leven in te blazen. Die van het toerisme kondigde een golf van reserveringen aan. Luchtvaartmaatschappijen, waarvan er vele in de storm waren verdwenen, kregen weer kleur.

Maar de woonzorgcentra voor ouderen waren bezorgd vanwege het grote aantal lege plaatsen. Gelukkig had een parlementslid de oplossing gevonden: iedereen die ouder zou zijn dan 65 jaar en in een verpleeghuis werd geplaatst, zou een baan-solidariteitscontrole krijgen, waardoor hijzelf en de persoon van zijn keuze een belastingvermindering van meer dan tien jaar zou krijgen. De woningen voor gepensioneerden (we zeggen geen ‘ouderen’ meer) werden al overspoeld door aanvragen.

Maar de Covid-19 keerde terug. Dankzij seizoensveranderingen en de verspreiding ervan op het zuidelijk halfrond, het ‘mutavirus’. Het was het Pasteur-instituut die dit als eerste realiseerde. De hoop om een ​​vaccin te krijgen verdween snel.

Eigenlijk wisten we nooit echt de oorzaak van deze mutatie. Allerlei theorieën circuleerden.

Een Engelse bisschop zag daarin een complot van de Mossad. De Amerikanen zeiden; het is een operatie van de Chinese Communistische Partij. Er werd een tijdlang gedacht dat Eritreeërs, die het eiland Malta passeerden en werden verwelkomd in het Vaticaan, de bron van de ramp waren. Maar de Paus nam het woord om populistische ideologieën aan de kaak te stellen en deze racistische en zichtbaar samenzweerderige stelling te verwerpen.

Het feit blijft dat het virus veel dodelijker bleek te zijn. Nu werd de hele bevolking getroffen. Het dodental bleef hoger bij ouderen, maar vanaf nu waren alle leeftijden betrokken. Kinderen ook. Geen familie die niet was beroofd. Het was, veel meer dan in maart, een totale ineenstorting. De politie, wiens gelederen door de ziekte waren gedecimeerd, stopte met het handhaven van de orde buiten de grote steden en de staatsautoriteiten. Verlatenheid verspreidde zich overal en de eerste hongersnoden ontstonden op continenten die het sinds de grote oorlogen niet meer hadden meegemaakt.

De Chinese regering, die op 4 mei tijdens het jongerenfestival de overwinning op het virus officieel had gevierd, werd aan het einde van de zomer, na de moesson, teleurgesteld. Door de hervatting van de handel was de ziekte inderdaad opnieuw ingevoerd en deze keer vielen er miljoenen slachtoffers. Op 1 oktober, nationale feestdag, waren er alleen al in de stad Beijing 11.237 doden. Een record.

De ramp

De wereld was verlamd. De mensheid sterft. Walgelijke scènes, waarvan werd aangenomen dat ze de naam ‘donkere middeleeuwen’ waardig waren, vonden dagelijks plaats. Echt waar. Zelfs begeleid door het leger werden voedselkonvooien bestormd. Apotheken en ziekenhuizen, zelfs beschermd met gewapende bewakers, werden dagelijks aangevallen. Er waren plunderingen en rellen.

In Frankrijk braken de bloederigste opstanden uit. Ze waren tenminste de meest gepubliceerde ter wereld. Ze begonnen meteen te zeggen dat de rector van de grote moskee in Parijs tijdens het vrijdaggebed had verklaard dat het eigendom van de ongelovigen toebehoorde aan de vrome en barmhartige moslims. De plaatsvervangende bisschop van het bisdom Parijs stookte het vuur nog wat op door katholieke gelovigen uit te nodigen hun eigendom te delen 'door hun hart open te stellen voor vreemden'.

Op de televisie voedde hij de sensatie met een zoete stem: “Zullen we aan onze tafel een beetje ruimte laten voor de vreemden? Zal hij het vinden als hij wat brood en vriendschap krijgt?”. Die avond plunderden boze hordes het aartsbisschoppelijk huis.

Groot belicht in de media verschenen deze vreselijke berichten - twee weken lang rellen in de Franse hoofdstad, waarbij tienduizenden mensen om het leven kwamen - en ze veroorzaakten, net als veel naschokken, even gewelddadige tonelen in de meeste Europese steden. Van Berlijn tot Napels, van Lissabon tot Wenen, alle agglomeraties beleefden verschrikkelijke opstanden en taferelen. Brussel brandde drie dagen. Zelfs vandaag de dag is het onmogelijk om direct of indirect de miljoenen slachtoffers van de wereldwijde pandemie nauwkeurig te verklaren. De journalisten, die met het virus op reis waren, betaalden een zwaar eerbetoon en stierven massaal, soms besmet, soms gelyncht door een geërgerde bevolking. Zonder hen zou de wereld blind en doof worden.

Eén ding is zeker: Paus Franciscus ging met Kerstmis in ballingschap en werd als een nieuwe Paus Clemens verwelkomd in equatoriaal Afrika, de enige regio die beschermd werd tegen de epidemie. Hij vestigde de Stoel van Petrus in Yamoussoukro, Ivoorkust. Ongeacht hoe heilig Felix Houphouet-Boigny verklaard werd, de Afrikaanse autoriteiten weigerden de miljoenen vluchtelingen te verwelkomen die vanuit Europa de Middellandse Zee probeerden over te steken. Unaniem veroordeelde de Afrikaanse Unie het onaanvaardbare neokolonialisme. Maarschalk Haftar, heerser van Libië, gaf vanuit Tripoli het bevel om schepen uit Marseille, Lampedusa en Kreta tot zinken te brengen. Voormalig president Sarkozy zei dat zwarte mensen eindelijk de geschiedenis zijn ingegaan.

De ineenstorting

Het heeft twee lange jaren geduurd. De steden waren leeggelopen. De terugkeer naar het platteland was bijzonder chaotisch geweest, omdat iedereen zich op zijn eigen boerderij wilde isoleren. We zouden tenminste niet meer van de honger sterven. Maar het voedseltekort was overal.

Er deden allerlei geruchten de ronde. Er werd gezegd dat Zuid-Amerika niets meer was dan een openluchtbegraafplaats. Het virus had een bijzonder kwaadaardige vorm ontwikkeld die de ongelukkigen binnen enkele uren besmet had. De lichamen stikten, bogen zich neer en stonden krom van de pijn.

Iran had de helft van de bevolking van het land verloren. Het regime van de Mollahs was ingestort. Moskou was nu verantwoordelijk voor de openbare orde in Teheran, maar de Turkse president Recep Erdogan profiteerde van de situatie door Syrië binnen te vallen en de Koerden af te slachten. Israël bezette opnieuw Zuid-Libanon en de hele Golan tot aan de vlakte van Damascus.

In de Verenigde Staten had de epidemie, die een tijdlang leek te worden ingedamd, het land in de zomer van 2021 hard getroffen. De nieuwe president, Joe Biden, werd verantwoordelijk gehouden door een deel van het publiek. Zijn beslissing om de grenzen met Mexico te openen en ‘de muur van schaamte’ te ontmantelen, had inderdaad grote emoties opgewekt. Maar het leek erop dat dit het einde was van het embargo tegen Cuba, waar het virus wijdverspreid was ondanks de officiële ontkenning ervan, wat de echte reden was van de hernieuwde epidemie.

Bernie Sanders, een mislukte kandidaat voor de Democratische partij een jaar eerder, liep de ziekte op in Varadero. Hij bracht de ziekte terug naar zijn geboortestad Burlington, waar hij na korte tijd met een akelige kreun stierf. Dit was de oorsprong van de epidemie die in Vermont bijzonder heftig was. Het verspreidde zich naar Montreal. Premier Justin Trudeau, die net zijn vrouw had verloren, wilde de grens niet sluiten.

De hoop

In het voorjaar van 2022 begonnen de wildste geruchten zich te verspreiden. Tot grote verbazing was er een remedie ontwikkeld. De grote farmaceutische bedrijven, verwikkeld in een hectische race, waren er niet in geslaagd het goede vaccin te vinden. Maar er werd gemeld dat een geïsoleerde onderzoeker in het Oosten een werkelijk effectieve behandeling had, niet alleen in staat om de patiënt te immuniseren door antilichamen te produceren, maar ook om ziekteverwekkers te elimineren. Hij wilde het delen met iedereen die bij hem kwam.

Ondanks de risico's - onveilig was het overal - en de onnauwkeurigheden waar de briljante ontdekker en zijn briljante ontdekking precies te vinden waren, begonnen al diegenen die konden meteen erheen te gaan. Ze faalden niet. De reis-, ontmoetings- of verzamelverboden ontmoedigden meer dan één. Opgewonden bevonden de 'gezondheidspelgrims' - dus ze waren gedoopt - zich in grote menigten in het Oosten, met een hart vol hoop. Zij werden niet teleurgesteld. De zeer eenvoudige remedie zorgde voor onmiddellijke genezing van zieken en onmiddellijke bescherming voor degenen die nog gezond waren.

Men kon snel naar huis terugkeren en zoveel mogelijk mensen aanraken met een soort omgekeerde besmetting, een heilige epidemie die de gezondheid van het lichaam en het comfort van iedereen brengt. De mensheid kwam uit de nachtmerrie. De Covid-19- of SARS-CoV-2-epidemie was voorbij. De wereld was gered.

Epiloog: terugkeer naar de realiteit

Het coronavirus is vier biljoen keer kleiner dan een zandkorrel. Maar het is genoeg om de mensheid op de knieën te krijgen. Onzichtbaar en verraderlijk, het vormt een verschrikkelijke bedreiging even erg als een oorlog.

Wereldwijd is het in staat om de economieën te doen instorten, activiteiten en communicatie te stoppen, om nog maar te zwijgen van panische angst en de waanzin van passies te ontketenen. Het kan de mensheid in chaos werpen en de oorlog van allen tegen allen uitlokken. Om ervan bevrijd te worden, is het vinden van een vaccin de enige uitweg. In het licht van de epidemie is de remedie absoluut noodzakelijk voor de redding van de mensheid.

Hoe zit het met de zielen en hun redding voor de eeuwigheid?

God schiep de mens om hem te kennen, hem lief te hebben en hem te dienen. De mensheid wordt aan haar lot overgelaten en wordt tegenwoordig gemonopoliseerd door aardse goederen en gelooft dat ze almachtig is om de grenzen te verleggen en, indien mogelijk, de menselijke natuur te veranderen.

Een reus op lemen voeten, mannen wankelen. Ze staan te popelen om euthanasie te legaliseren om bejaarden en zieken te verjagen, en hier worden ze gedwongen stappen te ondernemen om de ouderen en de meest kwetsbaren te beschermen. Ze jagen op de zwaksten, baby's in de baarmoeder van hun moeder en kinderen die van jongs af aan de leugen van hun ideologie werd geleerd, en nu spaart het coronavirus de kleintjes.

Wie zal de mensen de remedie voor gebrek aan geloof, geestelijke blindheid en verharding van het hart brengen?

De navolging van Jezus Christus geeft aan wat deze remedie is en hoe de blinde en zondige mensheid kan herstellen. Bij de H. Mis biedt de Heiland van de mensen onvermoeibaar de prijs van hun Verlossing aan. Jezus, de Hostie, is door God geïncarneerd, is gedood en weer verrezen voor hun redding.

“Als dit aanbiddelijke Sacrament slechts op één plaats zou worden gevierd en er slechts één priester in de hele wereld de heilige Hostie zou consacreren, met welke ijver zouden mensen daar niet heengaan, naar deze unieke priester, om de heilige Geheimen gevierd te zien! Nu echter zijn er veel priesters, en Christus wordt op verschillende plaatsen opgedragen, zodat de genade en liefde van God voor de mens des te duidelijker zal zijn, hoe meer de heilige Communie in de wereld verspreid is.

Dank zij U, o goede Jezus, eeuwige Herder, die in onze ballingschap en in onze armoede ons verwaardigt om ons te voeden met uw kostbare Lichaam en Bloed, en ons met uw eigen mond uitnodigt om deel te nemen aan deze heilige Mysteries, zeggende: “Kom tot Mij, allen die belast en beladen zijt, en Ik zal u verkwikken.” ” (Navolging van Jezus Christus IV, 1).

E.H. Christian Thouvenot, Algemeen-Secretaris van de FSSPX