JKI Gerwen bezocht Maastricht

Bron: District België - Nederland

Op 11 mei is het JKI van Gerwen naar het magnifieke Maastricht geweest. Met een jeugdig gezelschap van 11 personen hebben wij een van de oudste steden van Nederland bezocht, met haar oude Romaanse basilica’s en bourgondische straatjes. 

De activiteit begon bij het centraal station van Maastricht in het stadsdeel Wyck. Dit charmante stadsdeel ten oosten van de Maas wordt gekenmerkt door haar gezellige karakter. Hier bezochten wij de Sint Martinus kerk, een neogotische kerk, gebouwd door de bekende Nederlandse architect Pierre Cuypers, waar zich een van de vier stadsdevoties bevindt: de Miraculeuze Zwarte Corpus van Wyck. Deze notenhouten corpus van onze Heiland dateert uit de eerste helft van de 13de eeuw, en, volgens de legende, is dit kruis ontstaan in een notenboom nabij het graf van Jezus, toen deze boom getroffen werd door de bliksem. Het kruisbeeld kwam in Maastricht terecht door een meisje, dat het kruis had ontdekt in de boom, en later intrad bij het klooster van de Witte Vrouwen aan het Vrijthof. De corpus bevat een fragment van het Heilig Kruis, en vele mensen wijzen hun genezing toe aan dit miraculeuze beeld. 

Via de oudste brug van het land, de Sint Servaas brug, of, zoals de Mestreechteneer zelf zegt, de ‘Aw Brögk’, die Wyck met de rest van de stad verbindt, vervolgde het gezelschap de pelgrimage. Via de charmante straatjes van Maastricht liepen wij naar het Onze-LieveVrouweplein, waar zich een van de oudste basilieken van Nederland bevindt, de basiliek van Onze-Lieve-Vrouwe-ten-hemel-opneming. Op de poort staat: ‘Gaat hier niet voorbij, zonder te zeggen ’Ave Maria’. Natuurlijk volgden wij deze opdracht op, het is bovendien Mariamaand. Eenmaal binnen, stond het gezelschap voor het genade beeld van O.L.V.- Sterre-der-Zee, dat werd verlicht door een zee van kaarsen. De bekende Maria hymne: ‘Sterre der Zee’, is afkomstig van deze Maria-devotie. Vervolgens stapten wij de basiliek binnen. De duisternis van deze kerk draagt bij aan haar mystieke karakter, met het focus op de verlichte romaanse apsis van de kerk. Nadien hebben wij voor de lunch een broodje gehaald bij de Bisschopsmolen, een bakkerij die vandaag de dag zelf graan maalt met behulp van een watermolen. Na een korte wandeling door het Jekerkwartier, langs de oudste stadspoort van het land, De Helpoort, gingen we gezellig picknicken bij de oude stadswal. 

De wandeling ging verder, richting de Sint-Servaas basiliek. We zijn nog door de Bredestraat gelopen, waar de Priesterbroederschap rond de eeuwwisseling nog een kapel heeft gehad. Op het iconische Vrijthof was er een kermis, waardoor de unieke kerkentweeling, de sint Jans kerk (protestants) en de Sint-Servaasbasiliek (Katholiek), minder goed zichtbaar was. We liepen via het ‘Vagevuur’, de straat tussen de St.-Jan met de Rode toren en de basiliek, richting de Sint Servaas basiliek, de oudste kerk van Nederland, daterend uit 1039. Wij kregen een rondleiding door de magnifieke basiliek. Wij mochten, bij grote uitzondering, het graf van Sint Servatius bezoeken, waar wij konden bidden. De rondleiding kwam ook in een ruimte onder het hoofdaltaar, die normaliter niet toegankelijk is voor het publiek. Hier bevindt zich de oude cenotaaf die bovenop de grafkapel van de Heilige Maastrichtse bisschoppen, Gondulphus en Mondulphus stond. Daarnaast werd de Noodkist tentoongesteld, een reliekschrijn versierd met goud en edelstenen, waar de beenderen van de heilige bisschoppen van Maastricht in rusten. We leerden over de geschiedenis van de kerk, hoe hij door de jaren heen geworden is zoals hij nu is, en ook al haar bijzonderheden, zoals de uitgebreide symboliek in de kerk. Ook liet de gids het graf van Hubertus Proost zien, een van de meest invloedrijke personen voor de basiliek, die wijzigingen heeft gemaakt aan het interieur in de kerk. Wij mochten nog de schatkamer bezichtigen, met veel kerkkunst en relikwieën, maar als hoogtepunt, de belangrijkste reliekenbuste van Sint Servaas, waarin het reliek van zijn schedel rust. 

Na het bezoek aan de basiliek, liepen wij door naar de grote markt, waar zich het iconische stadshuis van Maastricht bevind. Daar op de markt hebben wij ook nog stil gestaan bij het standbeeld van Jan Pieter Minckeleers, een belangrijke Nederlandse scheikundige die ook Diaken was. Hij heeft het steenkoolgas ontdekt en hiermee een grote bijdrage geleverd aan de wetenschap. Op de grote markt hebben wij nog gezellig met z’n allen de dag besproken genietend van een drankje. 

Teruggekomen in het stadsdeel Wyck zijn wij gaan eten geweest bij een Maastrichtse bistro, met oer-Hollandse gerechten, maar ook het traditionele Limburgse gerecht ‘Frieten mét zoervleis’ (friet met zuurvlees). Op het einde nam het gezelschap afscheid bij het centraal station, waar deze mooie dag, in het charmante Maastricht was begonnen. 

Door Gilles Ackermans, leider JKI Gerwen