De eerste mis "op televisie" vond 75 jaar geleden plaats
Sinds de coronacrisis hebben vele kerken en kapellen besloten een livestream te starten van hun liturgische diensten. Maar is het gebruik van de moderne technologie en sociale media wel zo nieuw? Het blijkt van niet.
De eerste mis op televisie in Frankrijk werd 75 jaar geleden live uitgezonden vanuit Notre-Dame in Paris, op 24 december 1948. Deze uitzending van de Kerstmis was te danken aan een Dominicaan met een passie voor communicatie: Pater Raymond Pichard (1913-1992). De uitzending werd toen ontvangen door hooguit 100 televisietoestellen, want er waren maar zo'n 300 televisietoestellen in Frankrijk.
Pichard, die toen de leiding had over de radiokantoren, wist met instemming van de provinciaal van de Orde van Predikheren de verantwoordelijken van de Franse televisie en de aartsbisschop van Parijs, kardinaal Emmanuel Suhard, te overtuigen. De middernachtmis van 24 december 1948 werd zo de eerste mis "op televisie" en een wereldwijde primeur. De Dominicaan probeerde vervolgens Paus Pius XII te overtuigen van de relevantie van dit nieuwe communicatiemiddel.
Pius XII en televisie
Op Paaszondag, op 17 april 1949, richtte Pius XII zich vanuit het Vaticaan tot het Franse volk in een korte toespraak die voor het eerst door de Franse televisie werd uitgezonden. "Er is de wereld verteld dat de religie in verval is, maar met behulp van dit nieuwe wonder [televisie] zal de wereld de prachtige triomf van de Eucharistie en van Maria zien.”
"Men heeft de wereld verteld dat het pausdom dood of stervende is, maar men zal [door de televisie] de menigte van alle kanten van het immense Sint Pietersplein zien toestromen om de zegen van de paus te ontvangen en zijn woorden te horen. Er is verteld dat de Kerk niet meer telt, maar men zal haar zien, vervolgd of glorievol, maar overal levend!”
"Er is verteld dat men hulp, vriendelijkheid en toewijding zal vinden, alleen door een filantropie die noch door het geloof, noch door de goddelijke liefde wordt geïnspireerd of bezield, maar men zal zien dat de discipelen van Christus hun leven tot aan hun dood wijden aan de dienst van de zieken, de ouderen, de gevangenen, de melaatsen, in alle klimaten, overal waar het lichaam lijdt, het hart kreunt of de ziel in nood is.”
"Dan zal de onbedorven wereld haar ogen opheffen, in vervoering het licht aanschouwen dat haar beschijnt vanaf het moederlijke voorhoofd van de Kerk, en zij zal God glorie schenken."
In Zijn encycliek Miranda prorsus (8 september 1957) over film, radio en televisie presenteert Pius XII de kenmerken van uitzendingen met behulp van audiovisuele technologieën.
"Bioscoop, radio en televisie zijn daarom niet alleen maar middelen voor recreatie en ontspanning (ook al beschouwt een groot deel van de luisteraars en kijkers ze vooral in dit opzicht), maar ze brengen waarden over - vooral culturele en morele - die in hoge mate kunnen bijdragen aan het welzijn van de moderne samenleving.”
"Meer nog dan boeken bieden audiovisuele technologieën de mogelijkheid tot samenwerking en uitwisseling, en de Kerk, die krachtens haar mandaat belangstelling heeft voor de hele mensheid, wil dat ze ten dienste staan van de verspreiding van het goede."
En de Heilige Vader preciseert de inhoud: "We moeten in de eerste plaats de door God geopenbaarde waarheid als heilig beschouwen. Zou het niet de hoogste roeping van de omroeptechnologieën zijn om aan allen de leer van God en van zijn Zoon Jezus Christus bekend te maken - dit christelijk geloof dat, als enige, miljoenen mensen de kracht kan geven om met kalmte en moed de onuitsprekelijke beproevingen en angsten van het huidige uur te aanvaarden?”
"De inspanning om bij te dragen aan de heiliging van de mens moet gecombineerd worden met de plicht de waarheid te dienen. Audiovisuele technologieën kunnen een dergelijke bijdrage leveren in drie belangrijke sectoren: informatie, onderwijs en amusement."
(Bron: cath.ch/le jour du seigneur/Vatican/DICI n°440 – FSSPX.Actualités)
